Byłem w trakcie cudownego spaceru, gdy wpadła na mnie owa, jasno włosa dziewczyna. Mimo upadku na ziemię była wesoła i... roześmiana?
-No proszę! -powiedziała, gdy wstała już i otrzepała się - Nie musiałam szukać długo, aby kogoś spotkać.
Jej reakcja i... żywotność... zamurowały mnie. przez chwilę nic nie mówiłem. Naszczęście ocknąłem się po nie długim czasie.
-Nic ci się nie stało? -zapytałem z "troską" w głosie.
-Nie, wszystko gra. -odpowiedziała nadal rozpromieniona dziewczyna.
-To dobrze - westchnąłem z "ulgą" - Jestem Tony - przedstawiłem się i podałem rękę dziewczynie, przy okazji przywołując na twarz "uśmiech".
Isaniam?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz